بنشینیم و بیندیشیم!
این همه با هم بیگانه
این همه دوری و بیزاری
به کجا آیا خواهیم رسید آخر؟
و چه خواهد آمد بر سر ما با این دلهای پراکنده؟
جنگلی بودیم:
شاخه در شاخه همه آغوش
ریشه در ریشه همه پیوند
وینک، انبوه درختانی تنهاییم.
هوشنگ ابتهاج
5 امتیاز + /
0 امتیاز - 1391/11/11 - 00:38
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
مرسی..زیبابود..
1391/11/11 - 00:43 توسط Mobile
1391/11/11 - 00:48